Heb jij je ook altijd al afgevraagd waar vampiers zich zorgen over zouden maken? Hoe gaan ze om met de uitdagingen van onsterfelijkheid? Dit soort vragen en meer worden beantwoord in Vampire Therapist, de nieuwe game van Duitse ontwikkelaar Little Bat Games.
Vampire Therapist is een verhalend avontuur (een zogenoemde visual novel, dat qua humor doet denken aan What We Do in the Shadows, de horrorwerken van Mel Brooks, en Monty Python, waarin je speelt als een hervormde bloedzuiger genaamd Sam Walls, die andere vampiers wilt helpen om innerlijke vrede te vinden. Hiervoor werkt hij samen met een 3000 jaar oude vampier genaamd Andromachos, die in Europa woont en bereid is om Sam de kneepjes van het vak te leren.
Allereerst is hiervoor benodigd dat Sam zogenoemde Cognitive Distortions leert herkennen en dan vooral eerst bij zichzelf; om anderen te kunnen helpen, zal je namelijk eerst jezelf moeten helpen en leren begrijpen – en accepteren. Cognitive Distortions zijn bepaalde patronen die terugkeren in hoe vampiers over zichzelf praten en denken. Drie van deze Distortions heeft Sam zelf al ontdekt op zijn reis naar innerlijke rust en met behulp van Andromachos leert hij er steeds meer, die hij kan toepassen op zijn cliënten. Andromachos laat je gelukkig niet helemaal alleen, hij schiet soms op telepathische wijze te hulp en verschijnt dan als een soort Star Wars-hologram in beeld, om je de juiste richting in de wijzen.
Grappig is, dat je deze patronen ook op jezelf gaat toepassen en herkennen. Niet heel gek ook, want de ontwikkelaars hebben namelijk de hulp ingeschakeld van gecertificeerde therapeuten, bij het maken van deze game. Gelukkig wordt het niet al te confronterend – een game als deze moet natuurlijk wel leuk blijven. Als speler ben je dus eigenlijk met een flink staaltje cognitieve gedragstherapie bezig. Het vampierthema zorgt er uiteindelijk voor dat, ondanks de soms wat zwaardere onderwerpen (waaronder oorlog, seksuele onderdrukking, verslaving en religie), de game luchtig blijft. Deze serieuze onderwerpen worden daarnaast ook in een historische context geplaatst en benaderd met wat humor. Toch denk ik dat het voor sommige spelers fijn kan zijn om bepaalde onderwerpen over te slaan, daar deze als trigger kunnen worden ervaren – de mogelijkheid om onderwerpen over te slaan is er echter niet.
Qua gameplay is de game heel rechttoe rechtaan, daar het een visual novel is; op de achtergrond krijg je de omgeving te zien, waarin jij je op dat moment bevindt, en het hoofdpersonage staat links in beeld, met rechts de personages waar je het gesprek mee aangaat. Tijdens de therapiesessies is het aan jou de taak om de juiste Cognitive Distortion aan te klikken, op basis van wat jouw cliënt je vertelt. De dialogen zijn duidelijk leesbaar in een tekstvak, onderin beeld. Wel kwam ik af en toe wat visuele bugs tegen, zoals een gordijn dat niet helemaal sloot bij het overgaan naar een nieuwe scène, waardoor het leek alsof de game vastliep.
De visuele stijl is mooi vormgegeven en lijkt zo uit een stripboek te komen, wat perfect past bij het thema. Hoewel deze stijl op het eerste oog vrij simpel overkomt, zijn er genoeg details te spotten in de achtergrond, alsook wat animaties te zien. Er lijkt in ieder geval goed nagedacht te zijn over de vormgeving en de game voelt daardoor als één geheel. Tevens zorgt het voor een soort toegankelijkheid, ondanks de serieuze onderwerpen die af en toe voorbijkomen (zoals reeds benoemd).
Daarnaast is de game ook een stuk spicier dan verwacht. De seksuele innuendo’s vliegen vanaf de eerste ontmoeting met een stel vampiers rond de oren, en voordat ik het wist bevond ik in een kink room, waarbij ik een minigame voorgeschoteld kreeg om sensueel in iemands nek te bijten. Explicieter dan dat wordt het echter niet – het blijft immers een therapiesimulator en geen datingsimulator.
Buiten de therapiesessies om, kom je ook verschillende vampiers tegen en ga je het gesprek met ze aan. Je krijgt dan een overzicht van een aantal antwoorden te zien, waaruit je kunt kiezen. Jammer is wel dat het hierdoor lijkt alsof je vrijheid hebt en het antwoord kan geven wat jij wil – niet altijd maakt het door jou gekozen antwoord verschil en in sommige situaties dwingt de game je om alle antwoorden af te gaan, om verder te kunnen gaan in het verhaal. Hetzelfde geldt voor de therapiesessies, als je de verkeerde diagnose stelt, schiet Andromachos te hulp en krijg je nog een kans om de juiste Cognitive Distortion te kiezen. Zelf had ik graag gezien dat er meer consequenties hangen aan het door jou gekozen antwoord, nu werd er enkel een illusie van vrijheid gecreëerd (wat grappig genoeg dan ook wel weer bij het vampierthema past, maar dat lijkt me iets te ver gezocht). De herspeelbaarheid van de game is daardoor ook een stuk minder, omdat er vrijwel geen verschillende uitkomsten zijn qua verhaal.
Conclusie
Naast dat het een ontzettend vermakelijke game is, met een mooie en toegankelijke visuele stijl en flinke dosis humor, is Vampire Therapist ook verrassend leerzaam met een positieve boodschap, die je aan het denken zet. Tegenwoordig staat er zoveel druk op iedereen, maar we hoeven niet altijd maar naar perfectie te streven. Het is juist belangrijk dat we leren om onszelf te begrijpen en uiteindelijk accepteren. Zoveel diepgang had ik in eerste instantie niet verwacht bij een game als deze, maar dat zorgde uiteindelijk voor een interessante en daarmee ook unieke ervaring.
+ Mooie artwork
+ Positieve boodschap
+ Goede research aan vooraf gegaan
+ Voice-acting is overtuigend
+ Leuke humor
+ Diepgaand,
– … maar kan door sommige onderwerpen triggering zijn (als je daar gevoelig voor bent)
– Illusie van vrijheid qua gesprekskeuzes
– Herspeelbaarheidsfactor is laag
– Hier en daar wat visuele bugs
