JAAAA!! Het is eindelijk zover! Mario & Sonic op de Olympische Spelen: Tokio 2020 is uit! Gezien de meerdere artikelen die ik al voor Female-Gamers.nl over deze game had geschreven moge het duidelijk zijn dat ik erg naar deze game uitkeek. Dermate enthousiast dat dit wellicht een valkuil is? Je leest mijn bevindingen in deze review.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een party-game heb gespeeld, maar met de koude en donkere dagen de ideale tijd van het jaar om iedereen in huis een joycon in de hand te duwen. De vele sporten – op de olympische Spelen disciplines genoemd – zorgen voor een diversiteit tussen de kleine mini-games die je speelt. Er zijn meer dan 20 disciplines om te beoefenen, denk aan de 100 meter sprint, hordelopen en zwemmen, maar ook de meest recente toevoegingen waaronder skateboarden. Plus er is extra bonus-content toegevoegd om de Olympische- Spelen- beleving nóg groter te maken. Pret genoeg, of toch niet?
De Olympische Zomerspelen in Tokio in 2020 zijn een thuiswedstrijd voor het eveneens Japanse Nintendo. Reden te meer om extra content van stal te halen, immers hebben de Spelen al eerder in deze Japanse hoofdstad plaatsgevonden (dit gebeurd overigens zelden) waardoor er zeer gemakkelijk een vergelijking te trekken is tussen de Spelen van 2020 en die van jawel – 1964!
We springen hier meteen op in, want een schot in de roos en eveneens een compleet nieuwe ervaring beleef je in Mario & Sonic op de Olympische Spelen in Tokio door de single-player mode. Keer, dankzij Eggman en Bowser op bijzondere wijze, terug naar 1964 toen de Olympische Spelen voor de eerste keer in deze stad plaatsvonden. Hulde voor hoe de makers dit hebben neergezet. Je wordt heen en weer geswitched tussen het heden en het verleden en breidt ook nog eens je kennis over de Olympische Spelen uit. Gedurende het verhaal waar je letterlijk ingezogen wordt, want diverse personages zitten namelijk opgesloten in een oude spelcomputer en daarmee dus in de Spelen van ’64, leer je de diverse disciplines die de game rijk is kennen, en ja ook die paar sporten die de 1964-editie kende in ouderwetse pixel-stijl inclusief MIDI-sound. Met name de Nintendo-spelers die zijn opgegroeid met de NES en SNES zullen hier een sprongetje van blijdschap van maken – nostalgie it is! Voordeel voor wanneer je samen met anderen gaat spelen is dat je de disciplines al een keer gespeeld hebt, minpunt aan het solo-verhaal zijn de enorm lange en tergend trage conversaties. Hier geldt overigens wel dat het moment suprême vaak na met je ogen te hebben geknipperd weer voorbij is. Een leuke side-quest bij de solo-missie is het opdoen van kennis, zowel over de Olympische Spelen wat uiterst interessant is, maar ook over diverse Nintendo-personages. Weet jij bijvoorbeeld wanneer onze geliefde Toad voor het eerst verscheen? Nee? Nou na het voltooien van de solo-missie in ieder geval wel.
De opzet van een party-game als deze is natuurlijk fantastisch, meer dan 20 mini-games om uit te kiezen: zowel hedendaagse als pixel-versies. De één uiteraard net wat leuker en uitdagender dan de ander. Echter ben je bij de meeste disciplines nog langer bezig om je personage te kiezen en de diverse knoppen die je dient te gebruiken dan je daadwerkelijk van de sport zelf aan het genieten bent. Nadat je een discipline hebt gekozen om solo of met 2 tot 4 spelers te spelen (online spelen of consoles verbinden is ook mogelijk) dien je de besturing goed in je op te nemen alvorens je kunt spelen. Uiteraard dien je nog even een personage te kiezen – wanneer je het solo-avontuur hebt gespeeld heb je nog meer keuzes uit personages – die ieder ook weer hun eigen krachten bezitten. Kies je voor een all-round personage of kies je voor iemand die nét even wat sneller kan rennen?
Erg prettig is dat je bij iedere mini-mini-game, euhh discipline de keuze hebt uit of je met knoppen, 1 joy-con of 2 joy-cons (indien van toepassing) wilt spelen. Bij een aantal mini-games kan dit de nodige frustratie verzachten.
Extra toevoegingen aan deze versie: droomsporten. Een verfrissende toevoeging aan de standaard sporten waar je doorheen zwoegt, althans dat hoop je. De droomsporten zijn bij ons uitgelopen op een compleet fiasco. Droomschieten is van alle drie de droomsporten – droomracen, droomschieten, droomkarate – het leukst wat betreft idee, maar in de praktijk is dit puur ellende doordat de camera-besturing absoluut niet meewerkt. Jammer, want bij een juiste uitwerking zou dit een absolute klapper zijn geweest.
Het uitdagende element? Die zitten hem in het breken van records. Bij iedere discipline hoort een record en die wíl je verslaan om zo jouw naam in de boeken te krijgen – en ook je doelen te behalen. In de solo-modus zijn er een rits aan doelen en trivia-vragen te behalen. De die-hard collector’s, incluis moi, zullen er alles aan doen om die natuurlijk allemaal te verzamelen.
Linn’s oordeel:
De Olympische Zomerspelen vinden in 2020 plaats in Tokio waar we uiteraard enorm uitkijken naar hoeveel medailles de Nederlandse delegatie in de wacht gaat slepen. Tot die tijd vermaken wij ons zo nu en dan prima met Mario & Sonic op de Olympische Spelen: Tokio 2020. Tips van de reviewer en consorten: boogschieten, klimmen. Wat betreft het eindcijfer: Ach, niet getreurd: een bronzen medaille is toch ook ere-metaal?
+ Oude, vertrouwde disciplines
+ Solo-avontuur
+ Keus gebruik joycons
+ Leuke feitjes over de Spelen en Nintendo-personages
– Droomsporten totale fail
– Grote hoeveelheid aan diverse controls
– Mist nét dat beetje extra
Mario & Sonic op de Olympische Spelen: Tokio 2020 is exclusief verkrijgbaar voor de Nintendo Switch en nu te koop.
Voor deze review is een review-code beschikbaar gesteld door Nintendo.
