Het is altijd fascinerend om games te spelen met Lara Croft erin. Ooit een boegbeeld van foutheid, een net even iets te sexy dame met een lichaam dat niet bepaald in proportie was, is Lara de laatste tijd steeds meer een gewone vrouw aan het worden. Nou ja, gewoon.. Nog steeds stort ze regelmatig weer neer met een vliegtuig en moet ze overleven in de wildernis. Zo ook in Shadow of the Tomb Raider.
In Shadow of the Tomb Raider moet Lara het opnemen tegen Trinity, een vage organisatie die door een oude reliek de wereld wil overnemen. Zoiets tenminste. Het maakt niet veel uit, want de game sleept je veel meer mee in het wel en wee van Croft zelf dan alles daaromheen. Je moet al vanaf het eerste filmpje klimmen en zorgen dat je jezelf op tijd in veiligheid weet te brengen.
Dat toont al meteen wat Tomb Raider zo vet maakt: het neemt je mee op een prachtig overlevingsavontuur waarbij je niet alleen maar moet schieten, maar ook klimmen, zwemmen en op ontdekkingstocht gaan. Die variatie is wat dit spel zo bijzonder maakt. Qua gameplay zit je helemaal goed: gevechten/aanvallen worden afgewisseld met momenten waarop je wat rustiger op onderzoek gaat in de wereld om bijvoorbeeld puzzels op te lossen. Dat is ook wel nodig, want je het spullen nodig om jezelf sterker te maken.
Soms toch wel moeilijke puzzels
De puzzels zijn niet onmogelijk moeilijk, maar soms ben je echt wel een tijdje aan het zoeken naar de juiste weg. Al kan dat ook komen omdat de geweldige spelwereld je snel weet af te leiden. En natuurlijk omdat dat boogschieten heel erg tof blijft om te doen. Zeker omdat de omgevingen zo levendig zijn. Soms letterlijk en figuurlijk, maar vooral scherp, sfeervol en af en toe zo mooi dat je het liefst een foto ervan zou maken voor Instagram.
Waar ik erg van gecharmeerd ben in deze game, zeker vergeleken met de andere nieuwe games in de Lara Croft-reeks, dat is dat Lara duister is. Ze was ooit redelijk bescheiden en terughoudend, maar daar is niets meer van over. Ze gaat over lijken en dat niet altijd om de juiste reden, ze staat steviger in haar schoenen dan ooit en ze is echt een moordmachine geworden. Ze moet ook wel, want ze moet heel wat doorstaan: zwemmen, zichzelf onder de modder vegen, klimmen, vechten en proberen zichzelf niet compleet te verliezen in alles wat ze meemaakt: er komen aardig wat traumatische situaties voorbij.
Niet heel anders dan anders
Toch is het niet heel anders dan we kennen van Lara. Ze is wat meer gritty, maar de puzzels, de actie en de setting zijn niet heel uniek of nieuw. We hebben Lara al diverse malen in eenzelfde situaties gezien, dus er komt wat dat betreft weinig nieuws uit Shadow of the Tomb Raider rollen. Aan de andere kant heeft ze wel duidelijk wat doorgemaakt, waardoor ze nu een wat meer doorgewinterde survivalchick is geworden en dat is heel tof om mee te maken, zeker als je haar alweer wat jaren volgt.
Ik zou deze review graag nog langer maken, maar er is eigenlijk maar een ding over deze game te zeggen: spelen. Het zit goed in elkaar, is prachtig om te zien en juist als female-gamer is het natuurlijk heel tof dat je een vrouwelijk hoofdpersonage bestuurt. Inmiddels is dat misschien niet heel bijzonder meer, Croft was wel een van de eerste dames die ons die mogelijkheid gaf en deze game is de ideale titel om dat even mooi te eren.
Laura’s oordeel
Shadow of the Tomb Raider is geweldig. Er valt heel weinig aan op te merken. Zeker als je al hoopte dat Lara wat stoerder zou zijn geworden na al haar avonturen, dan zal de game je zeer bevallen.
- Geweldig mooi om te zien, zeer veelzijdige gameplay, een nog toffere Lara
- Weinig echt nieuws in vergelijking met eerdere games
