Toen Dragon Ball FighterZ werd aangekondigd, was iedereen meteen enthousiast. De actie spat van het scherm, allerlei geliefde personages kwamen voorbij en het leek erop dat er eindelijk eens een echt heel goede Dragon Ball Z-game zou verschijnen. Nu is FighterZ al een tijdje uit en maken we de balans op: is Dragon Ball FighterZ net zo aantrekkelijk om te spelen als dat hij eruit ziet?
Ik ben een enorm groot fan van Majin Buu, dus toen ik die enorme roze dikzak in de trailer zag, was ik meteen verkocht. In de game valt hij als personage helaas een beetje tegen: ik word met Buu vaker ingemaakt dan als ik met een ander personage speel. Nu ben ik ook iemand die niet de combo’s wil weten, maar er gewoon zelf achter wil komen wat het beste werkt voor personage X, maar dan nog. Bovendien zijn er zoveel personages te kiezen uit die geliefde anime (en manga), dat het ook zonde zou zijn om bij Buu te blijven hangen.
Arc System Works
Ontwikkelaar Arc System Works maakte deze game, die zich laat vergelijken met Street Fighter: er staan twee vechters tegenover elkaar en wie het eerst de ander heeft afgemaakt, die wint. Ik moet zeggen dat het wel even duurt voor je daar eindelijk bent, want er zitten een heleboel reglementen in waarmee je eerst akkoord moet gaan en vervolgens kom je in een soort hubje terecht waar allemaal personages rondlopen en je even moet zoeken voor je weet wat wat is en waar je nou daadwerkelijk het gevecht kunt beginnen.
Je kunt uiteraard online spelen, maar ook tegen de computer. Je kiest daarbij een stuk of drie personages en de computer krijgt er ook drie. Uiteindelijk begint dan eindelijk het gevecht en dan zie je pas echt hoe geweldig dit spel is. Het ziet er geweldig uit: de cell-shaded graphics, de bewegingen, de achtergronden: het lijkt echt op een 2018-versie van de serie. Het is natuurlijk heel aantrekkelijk om een game die er zo goed uitziet te kopen, maar speelt het ook lekker?
Dames en heren, deze game speelt geweldig. Er zijn verhaallijnen in gebouwd, er zijn lekker veel personages om uit te kiezen en er is ook genoeg te kiezen in bewegingen. Het spel is laagdrempelig, want je hoeft niet allemaal combo’s uit je hoofd te leren en je kunt bij je eerste potje al winnen, ook al weet je niet precies hoe het werkt. Als je timing goed is, dan kom je al een heel eind. Dit schrikt hardcore fightinggame-spelers mogelijk af, maar bij een mainstream franchise als Dragon Ball Z past dit wel heel goed. Het is ook heerlijk om eens te spelen met Super Saiyan Vegeta, want dat is natuurlijk de oppermachtigste versie van een van de heerlijke schurken uit de serie.
De hub is vervelend
Het is een heerlijke game, maar ik ben niet heel erg onder de indruk van de hub. Ik heb ontzettend lang in een lobby moeten wachten op een multiplayerpotje en voordat iedereen op dezelfde plek is op het juiste moment om bijvoorbeeld met vrienden online te spelen, ben je lang bezig. Wat mij betreft mag die dus aanzienlijk worden verbeterd, ook om iets duidelijk aan te geven waar je nou precies kunt of moet beginnen als je de game voor het eerst opstart. Het is allemaal wat heftig zo in een keer en dat is zonde, zeker als je meteen een online match gaat zoeken wat een verwarrend proces is.
Dit vindt Laura van Dragon Ball FighterZ:
Dragon Ball FighterZ is een spektakel om te zien en te spelen, het is laagdrempelig zonder saai te worden en het is supertof om de helden uit Dragon Ball Z weer te zien. De hub kan wel wat verbetering gebruiken.
