Nintendo Switch is uit en dit is dan eindelijk onze eerste gamereview op het apparaat! Aan The Legend of Zelda: Breath of the Wild wordt nog hard gewerkt, want daarin moet je aanzienlijk meer uren stoppen dan in een partygame als 1-2 Switch. Ik val maar meteen met de deur in huis: 1-2 Switch had een standaard game op het apparaat moeten zijn. Het is namelijk ongeveer wat Wii Sports voor Wii was: een game vol mini-games waarmee je ideaal je nieuwe Switch kunt uitproberen. En vooral die Joy-Cons natuurlijk, want in deze game heb jij er eentje vast en je tegenstander ook.
Op een druilerige zondagmiddag vroeg ik mijn buddy Peter om langs te komen om de Switch eens uit te proberen. Hoewel hij ongetwijfeld liever Zelda probeerde, drukte ik hem een Joy-Con in de hand en startte deze game op. Het was eerst even schrikken, want aan het begin heb je maar vier of vijf mini-games tot je beschikking. Onder andere de bekende waarin je zo snel mogelijk je “pistool” moet trekken en overhalen. Ik had daar wel lol mee: een paar keer schoot ik mijn tegenstander recht in het hart! Maar ook een keertje schoot ik per ongeluk op de grond, omdat ik net even te triggerhappy bleek.
Heb je eenmaal een paar mini-games gedaan, dan begint de game echter pas. Je krijgt dan toegang tot in totaal 28 spelletjes, waaronder ping pong en baseball. Je kunt de game voor je laten kiezen, of zelf bepalen welk spel er wordt opgestart. Allemaal hebben ze echter twee dingen gemeen: je moet ze spelen met zijn tweeën en ze zijn kort. Het maakt overigens niet uit of je de Switch op je televisie hebt aangesloten of niet: je kunt hem ook in tabletmodus gebruiken voor 1-2 Switch. Zorg dan wel dat je niet met een al te grote groep bent, want turen naar zo’n klein schermpje is met twee personen al een uitdaging.
Er is trouwens ook een modus die Teamduel heet, waarin je op een soort speelbord speelt. Daardoor krijg je een beetje het Mario Party-gevoel, en kun je bovendien met meer dan slechts twee spelers spelen. Het gaat namelijk om teams en je moet steeds om beurten spelen. Een heel leuke modus voor een feestje. Het is wel ruziegevoelig, want ga je netjes iedereen steeds af of laat je toch de mensen die goed zijn in bepaalde spelletjes eerder aan de beurt?
Wat een van de meest charmante spelletjes is, is een spel waarin je allemaal knikkers voelt in je Joy-Con, en je moet raden hoeveel het er zijn. Het is niet helemaal raden, want via trillingen (3D Rumble) kun je tellen hoeveel knikkerjtes het zijn. Heel fascinerend om op deze manier te spelen. Ik weet nog niet helemaal hoe je dit in andere games kunt integreren, maar er zit zeker potentie in. Ik had in ieder geval veel plezier in het rondbewegen van die Joy-Con om zo te ontdekken hoe het toch zat met die balletjes.
Tot nu toe vind ik 1-2 Switch leuk, maar ik vind het wel een wat duur spel. Ik blijf erbij dat deze standaard bij Switch had moeten worden geleverd, want de console is wat kaal bij aankoop. Bovendien vraag ik me af of hij die kwaliteit heeft van Wii Sports: blijft hij plakken? Het is moeilijk in te schatten of te beoordelen, want dat kan alleen de tijd ons leren. Ik ga Switch in ieder geval zeker naar een paar feestjes meenemen de komende tijd. Eens zien of ik (of Switch) nog meer vrienden in het hart kan raken. 😉
