Wat was ik er weg van, ik had een geimporteerde versie van een van de eerste Ace Attorney-games, en ik voelde me alsof ik heel stiekem een Japanse game zat te spelen die niemand kende. Onzin natuurlijk, sowieso omdat de game in het Engels was, maar ik voelde me destijds hartstikke underground. Inmiddels is Ace Attorney gelukkig steeds minder niche aan het worden, en genieten steeds meer mensen van deze detective-sim.
Nu is zijn nieuwe game vandaag uitgekomen en gaan we hopelijk snel beginnen aan de recensie. Wij hebben hem nog niet, dus vandaar dat we eerst de franchise in het algemeen bespreken, en kort wat er nieuw is in Spirit of Justice, de nieuwe game. Er is namelijk een demo van Spirit of Justice te vinden in de eShop, dus mocht je nieuwsgierig zijn of de game je ding is, dan kun je sowieso die demo proberen.
In die demo word je geintroduceerd aan Phoenix Wright, de knappe advocaat, die lekker op vakantie is in een Aziatisch land. Tenminste, zijn vakantie was hartstikke leuk, tot hij een tempel bezocht waar een moord wordt gepleegd. Op zich niet zozeer zijn probleem, totdat hij ontdekt dat het zijn gids is die wordt verdacht van de moord. Lief als de man is, besluit hij in de rechtbank de verdediging te doen van de verdachte, maar die blijkt dat helemaal niet zo te waarderen.
Sowieso worden advocaten niet bepaald op handen gedragen in het land waar Phoenix zich bevindt, want de rechter laat al meteen weten dat hij niet begrijp waar de advocaat voor nodig is. Er is een hogepriesteres die door middel van haar gave kan zien wat de laatste dingen waren die de dode ervaarde. Dat betekent dat je kunt horen wat diegene rook, zag en hoorde voordat hij of zij het loodje legde. Het is echter aan Phoenix om te laten zien dat de priesteres het niet altijd bij het juiste einde heeft.
Dat doe je door enerzijds heel goed op te letten op alles wat gezegd wordt, zodat je dingen ontdekt die niet met elkaar rijmen. Daarnaast kun je bewijzen presenteren die je zijn gegeven in de rechtbank, zoals bijvoorbeeld een krantenstuk, een foto of een object. Wat nieuw is zijn de speciale Divination Seances die de hogepriesteres doet, dat zijn dus die momenten waarop ze kan zien wat de dode het laatst ervaarde. Die komen voorbij als een soort filmpje, waarbij woorden laten zien wat het slachtoffer rook en hoorde.
Er komt dus nu ook wat timing bij Ace Attorney kijken, want als je haar wilt betrappen op een leugen, dan zal je op het juiste moment het juiste woord moeten selecteren dat niet strookt met de realiteit. Het is heel gaaf, want hoewel het maar een kleine aanpassing in gameplay is, voelt het spel hierdoor net even wat dynamischer. Ace Attorney is uiteraard nogal tekst-heavy, waardoor je soms behoefte hebt aan een sneller stukje tussendoor en daar helpen die Divination Seances bij.
Nu is dat alleen al de moeite om Ace Attorney te spelen, maar er is nog een element aan deze serie dat niet mag worden overgeslagen: de humor. Van het overdreven hard roepen van OBJECTION! tot de kleurrijke personages in het getuigebankje: Ace Attorney is briljant in het opzicht van grapjes en sfeer. Je weet nooit wat je kunt verwachten, het is van die humor waar je niet per se dubbel om ligt, maar waar je wel telkens om moet glimlachen. Het zijn, hoe raar ook, heel charmante personages.
Kortom, genoeg reden om zin te hebben in Ace Attorney, dat nu dus uit is op Nintendo 3DS. We hopen snel met de review te komen!
