Aangezien er vorige week een nieuwe game van de Turtles is verschenen, stop ik deze maandag een van mijn all time klassiekers in de Memory Monday: Turtles in Time.
Om heel eerlijk te zijn, weet ik nooit helemaal zeker welke Turtles-game ik nou vetter vond: Turtles in Time of toch de eerste arcade-game genaamd Teenage Mutant Ninja Turtles. Echter komt het ongeveer op hetzelfde neer, want in beide games kun je co-op spelen in een soort 2D-met-diepte-omgeving, die is volgestampt met de meest briljante vijanden (Bebop! Rocksteady! Krang!) en natuurlijk pizzadozen waarvan onze schildpadhelden graag iets vrolijks schreeuwen.
Ik weet nog goed dat ik echt een tijdje compleet obsessed was door de Turtles-games. Ik wilde thuis alleen maar Turtles spelen, maar ik wilde dat in de eerste tijd nooit alleen doen. Mijn broer was me wel zat na een tijdje, dus moest ik mijn Turtle-heil elders zoeken. Hoewel mijn buurjongetje eigenlijk liever de SNES-game van Batman speelde, wist ik hem toch regelmatig over te halen Turtles met me te spelen.
Even later ging ik het ook alleen ontdekken, maar omdat ik nu eenmaal ben opgegroeid met een grote broer die alles meestal aanzette en regelde, had ik nooit bedacht dat ik dat ook zelf kon doen. Mooi hoe dat nog steeds van toepassing is nu ik ouder ben trouwens, maar dat terzijde. Ik ben blij dat ik zo dol was op de Turtles, want de games waren ook echt steengoed. Ze waren heel makkelijk, dat was een nadeel, maar ze boden een geweldige co-op-ervaring vol gekleurde, vrolijke graphics, geheimzinnige foot soldiers en allerlei elementen die ik herkende uit de tv-tekenfilmpjes ervan.
In die tijd kon ik Michelangelo ook nog waarderen, want dat is na de laatste live action Turtles-speelfilm wel veranderd. Ik weet nog steeds niet zeker of hij nou altijd al zulke slechte humor had, of dat dat toch aan die film lag. Ik vond in ieder geval Mikey altijd interessantste Turtle, met zijn nunchucks. Zwaarden zijn voor ridders en stokken voor oude mannetjes, toch?
Uiteindelijk zijn er van de Turtles nog een aantal games gemaakt, maar het is moeilijk om die populariteit van destijds terug te brengen. Veel gamers associëren de Turtles nu eenmaal met de 90’s. Denk aan de in gele overalls gestoken April, die altijd als een mega-incapabale vrouw een beetje aan de kant stond te piepen -in de games dan-. Vandaar dat ik vandaag in Memory Monday de Turtles wilde aansnijden, zodat we de retro-herinneringen vers houden, zonder daarbij aan een nieuwe game te hoeven beginnen.
De Turtles was een van de eerste games waarvan ik het gevoel had ook een verschil te kunnen maken in de co-op, wat niet vaak voorkwam met mijn 6-jaar oudere broer. Ik kon in Turtles in Time veel foot soldiers afmaken, hoewel ik het eigenlijk jammer vind dat ik nu begrijp dat die game simpelweg heel makkelijk was. Dat betekent dus dat mijn broer het ook zonder problemen zelf had kunnen doen, en dat mijn hulp dus misschien slechts nep was.
Ach, hoe dan ook, ik koester mooie herinneringen aan die geweldige rioollevels met die hoovercraft/moerasboot-achtige voertuigen, en natuurlijk die vreemde huiskamersetting waarin je tegen eindbazen Rocksteady en Bebop moet vechten. Nu nog uitzoeken welke Turtles ik nu de allerbeste vond!
