Na heel veel columns is het tijd dat ik wat anders ga doen! Nee, ik verlaat niet Female-Gamers, ik ga in plaats van columns iets anders schrijven. Na de respectabele leeftijd van 28 jaar te hebben bereikt, betrap ik mezelf er steeds vaker op dat ik vol nostalgie terugdenk aan de games van vroeger. Dat hoeft niet altijd van de (S)NES te zijn, maar wel games die iets ouder zijn dan 2 jaar. Ik bespreek er graag elke week eentje in Memory Maandag en ik trap af met een van mijn favorietjes: PaRappa the Rapper.
You Gotta Believe! Als je dat leest en je denkt niet aan een rappende hond met een muts op, dan heb je iets gemist. PaRappa the Rapper is een ritmische game van de Japanse ontwikkelaar NanaOn-Sha, maar vooral de naam Masaya Matsuura is bekend, want die is echt het brein achter PaRappa the Rapper. Er zijn uiteindelijk twee games van verscheenn, eentje voor de PlayStation en eentje voor de PlayStation 2.
Het meest herkenbare aan PaRappa the Rapper is niet zozeer het op tijd op het juiste knopje drukken, maar vooral het unieke design met een soort papieren figuren. Het plot is ontzettend schattig en daarnaast is PaRappa vooral bekend door de soundtrack. In dit nummer gaat de tekst namelijk helemaal verkeerd als je de verkeerde knoppen indrukt en die nummers blijven hangen. Elk nummer heeft zijn eigen charme, en zijn eigen personage dat het nummer draagt. Zo zit je op een vechtschool met een ui, heb je autorijles met een koe, enzovoorts.
De nummers staan helaas niet op Spotify, wat erg jammer is omdat ik er graag elke dag naar zou luisteren. Het is een hele vrolijke game met bizarre en tegelijkertijd grappige onderwerpen. Het spijtige is alleen dat er maar 6 nummers waren , waardoor je heel snel klaar was met de game. Ik denk dat dat destijds wel een grote rol speelde in het grote verschil tussen de cijfers die recensenten de game gaven.
Het is inderdaad veel te kort, maar het verhaal in PaRappa is schattig en fijn om te bekijken, omdat het gaat om het rappende hondje dat verliefd is op Sunny Funny, maar daarvoor moet concurreren met Joe Chin. PaRappa moet er alles aan doen om op te vallen, en daarvoor gaat hij bijvoorbeeld kung-fu vechten en autorijlessen nemen. Lief dat hij al die moeite doet, maar wat mij betreft had hij nog wel wat meer moeite mogen doen, als dat zou betekenen dat de game wat langer werd.
Ik weet niet of PaRappa ooit nog zal terugkeren naar gameconsoles, maar ik betwijfel het. Hij was natuurlijk als personage wel tijdelijk terug in de arena-vechtgame PlayStation All-Stars, maar daarin konden we niet doen waar PaRappa echt goed in is: rappen. Ik zie misschien ook nog wel een toekomst voor PaRappa op de mobiele apparaten. You gotta believe!
