Tijdens de persconferentie van Sony tijdens de Gamescom werd ons een trailer voorgeschoteld. Dit was de aankondiging van The Tomorrow Children, een game gemaakt door Q-Games die voorheen onder andere Pixeljunk maakte. De trailer was apart en liet mensen vooral achter met veel vragen.
Nu zijn we drie maanden verder en konden we eindelijk iets beter kijken naar deze game. We mochten de alpha uitproberen van The Tomorrow Children. Nu hoopte ik dat we alle vragen konden oplossen en precies wisten wat voor een game dit aan het worden is. Niets is minder waar, ik heb weinig antwoorden gekregen, maar wel weer een hele boel extra vragen. Deze game is misschien wel het interessant door de mysterie van de onwetendheid.
Wat ik tot nu toe weet is dat er een nieuwe beschaving opgebouwd moet worden. Jij bent een lief klein kloonmeisje en gaat samen met andere spelers een dorp opbouwen. Als je begint kun je uit diverse klasse kiezen. In de alpha maakte het niet heel erg veel uit welke je koos. Het verschil tussen de klasses ligt bij de verdeling in je skillpunten. Zo kan de een sneller werken en de ander heeft meer health. Al snel kun je zelf skillpunten verdienen en deze toewijzen op jouw gewenste skill. Zodra je voor een klasse hebt gekozen, word je in de wereld geplaatst.
Je wordt letterlijk aan je lot overgelaten. Er staan wat Russische bewakers die het één en ander zeggen, maar daar word je niet veel wijzer van. In het dorp zelf staan wat propagandaborden waar je iets uitgelegd krijgt, maar vaak moet je het eerst in het echt zien voor dat je het snapt. Ik liep dan ook het eerste uur doelloos rondjes. Ik zag andere spelers heen en weer lopen met appels en hout maar ik had geen idee hoe ze daar aan kwamen. Ik ging maar aan de slag met het enige ding wat een beetje uitgelegd werd; de loopband om het dorp van power te voorzien. Toen ik daar eenmaal een tijdje opstond en af en toe moest wachten omdat iemand anders er ook op wilde, werd het donker. Geloof mij, dan wil je in de buurt van het licht staan, want anders ga je dood. Terwijl het donker werd kwamen er ook pop-ups in beeld van wat de spelers allemaal hadden gedaan vandaag. Ik zag veel spelers naar het midden van het dorp lopen, dus ik liep maar met ze mee. Ze liepen naar het gebouw dat de naam Ministry of Labor heeft. Het is een plek waar je op het einde van de dag te zien krijgt wat je allemaal hebt gedaan. In mijn geval was dit een x aantal power opgewekt en een paar meter gelopen met een appel. Voor deze interacties krijg je coupons en hiermee blijk je wapens te kunnen kopen of bouwen.
Ik begrijp dat je er nu nog helemaal niets van snapt, maar ik ga het je nog wat meer proberen uit te leggen. Je bent dus in een dorp beland waarbij er nog meerdere spelers online zijn. Je ziet ze interacties doen maar je kunt er niet mee communiceren. Je werkt met iedereen samen om het dorp groter te maken. Alles wat je verzameld komt op één grote hoop en je deelt dus uiteindelijk alle materialen. Om aan materialen te komen ga je met de bus naar een eiland. Dit eiland is een blok in de vorm van een hoofd, althans in mijn geval.
Je kunt hier met je pikhouweel aan de slag of met je schep. Zo graaf je jezelf een weg door dit eiland en als je mazzel hebt vind je soms iets. Het ziet er een beetje sullig uit, je hakt in een muur dit duurt een aantal secondes en dan gaat het blok weg. Denk een beetje aan Minecraft wanneer je nog geen tools hebt. Je kunt je tool ook maar een aantal keer gebruiken en dan zul je een nieuwe moeten gaan kopen. Op dit eiland vind je ook matroesjka poppen. Als je deze meeneemt naar je dorp en op de juiste plek zet, worden dit burgers en groeit je dorp. Mocht je het hakken en graven zat zijn, dan kun je nog bomen gaan schudden voor appels of ze omhakken voor hout. Ben je wat meer van het gevaar, dan kun je wapens bouwen om zo de monsters te verslaan die een bedreiging vormen voor je dorp. De verslagen monsters laten kristallen achter en deze helpen je dorp natuurlijk ook weer om te groeien.
Het is een trage game waarbij je heel veel op en neer moet lopen. In het begin vond ik dit heel vervelend, want alles leek hetzelfde te blijven. Maar zodra je het wat langer speelt ga je veranderingen zien en voelt het alsof je inderdaad iets bijdraagt aan deze communistische beschaving. Ik werd er zelfs heel erg rustig van, al weet ik niet hoe lang en hoe vaak ik dit spel zou gaan spelen in mijn vrije tijd. Omdat ik nog steeds geen doel in het spel zie ben ik heel benieuwd wat ze er straks van gaan maken. Dit was natuurlijk nog een alpha versie dus er zal vast nog een boel veranderen.
