Teslagrad is een spel van weinig woorden. Letterlijk, want in het hele spel wordt geen woord gesproken. De dialogen ontbreken volledig, maar wat heeft deze platformgame ons dan wel te bieden?
Teslagrad heeft zijn charmes niet bij dialogen en eindeloze gesprekken waarin wanhopig de verhaallijn bij de gamer voorgelegd wordt. Teslagrad heeft wel een verhaallijn, maar deze wordt echter visueel uitgebeeld. Het spel begint meteen in zijn grimmige sfeer. Een man die een klein kindje naar een huis toe brengt waar een vrouw het kindje over pakt en naar binnen gaat. De man reist in zijn eentje verder. Dan zie ik een stel grote kwade mannen het huis bestormen, maar voordat zij binnen zijn is de het kindje, wat inmiddels al een jongen is, al vluchten door de achterdeur van het huis. Blijkbaar zijn er al jaren verstreken, tijd om daar over na te denken heb ik alleen niet, want de mannen beginnen de jongen te achtervolgen. Om ze te slim af te zijn moet jij als de jongen over daken rennen en springen en zo snel genoeg zijn om ze af te schudden. Gelukkig blijkt dit niet al te moeilijk en al gauw komt het jongetje aan bij een groot bijzonder bouwwerk: de Tesla Tower.
De Tesla Tower is een ‘verlaten’ bouwwerk, maar heeft genoeg verassingen in petto voor de jongeman. Met enkel lopen en springen is het flink puzzelen hoe je verder komt in de eerste paar kamers. Waarom de toren verlaten is en wat zijn doel was wordt niet meteen verteld. De verhaallijn is op bijzondere wijze verwerkt in het spel. Naast het ervaren om de connecties te leggen in het verhaal wordt je soms wat geholpen door speciale ruimtes. Deze ruimtes zijn bijvoorbeeld de theaterzaal die een soort poppenkast opvoert. De poppenkast verteld een klein deel van het verhaal en begint dan opnieuw. De rest van de verhaallijn zal je zelf moeten ontdekken in de toren door goed rond te kijken, want overal zijn referenties naar het verleden, als je weet waar je moet kijken. Het is totaal geen straf om af en toe even stil te staan en naar de omgeving te kijken. De achtergronden en de karakters in de game zijn prachtig, echt een lust voor het oog.
De jongen bevind zich in een tijdperk wat een beetje een Oost Europees gevoel geeft. Het is een grauwe, grijze wereld maar de steampunk elementen maken het ook erg wonderlijk. Tijdens het spelen verzamel je diverse gadgets die je kunnen helpen in de toren. De gadgets sluiten niet alleen naadloos aan op het steampunk onderdeel van de game maar ook op de verhaallijn. De gadgets hebben een connectie met wat er in het verleden is gebeurd. Iedere gadget brengt een ander soort gameplay met zich mee. De bijzondere aspecten van magnetisme en teleportatie over korte afstanden zorgen ervoor dat puzzels complexer worden. De puzzels die overal in de toren zitten verschillen van vrij gemakkelijk tot erg frustrerend. Bij sommige ruimtes heb ik zo lang geprobeerd verder te komen dat ik begon te twijfelen of ik wel de goede weg had genomen.
Teslagrad bestaat voor het grootste gedeelte uit deze puzzels. Met behulp van de gadgets die de jongen krijgt zal je moeten proberen zelf een oplossing te vinden. Uitleg en hulp over de gadgets of de puzzels is er niet, wat het spel uitdagend houdt. Naast de puzzels zal je ook af en toe een eindbaas moeten verslaan. Hartstikke leuke afwisseling, maar ze zijn zo moeilijk dat doodgaan onvermijdelijk is. Het ergste zijn nog wel de checkpoints, die het spel niet alleen frustrerend maken maar ook een echte uitdaging. Het is maar net hoe je het wilt zien. Een checkpoint wordt geactiveerd elke keer dat je een ruimte betreed. Dit betekend alleen wel dat als jij na veel moeite dood gaat bij de eindbaas je het gevecht van voor af aan kunt beginnen. In eerste instantie baalde ik als een stekker. Ben je net bij de laatste fase van het gevecht maak je een foutje en kan je weer opnieuw aan de slag. Gelukkig kon ik er na een tijdje de uitdaging wel van inzien en werd ik al gauw erg fanatiek.
Tussen al het ontdekken, puzzelen en vechten door zijn er ook speciale kleine objecten te vinden. Deze zeldzame objecten zijn kaartjes die de geschiedenis van de Tesla Tower uitbeelden. Het zijn collectables en de een is moeilijker te pakken als de ander. Ook hier heb ik veel frustrerende uren geprobeerd en geprobeerd om weer een kaart te kunnen pakken, tot mijn grote spijt. Na tig keer proberen is het bij sommige dan toch gelukt. Anderen laten nog op zich wachten in een kamer die ik nu helaas niet meer kan vinden. Dat is het volgende bijzondere punt aan Teslagrad: de plattegrond van de toren. Hoewel de verscheidene kamers wel te zien zijn en de gangen die ze verbinden, zijn er geen details op te zien. Collectables worden ook na het vinden niet aangegeven, dus als je er eentje overslaat zoals bij mij het geval was, zal je moeten onthouden waar je de kaart gezien hebt. De plattegrond vind ik een positief punt van het spel, door zijn eenvoud en de uitdaging die dit met zich meebrengt.
Teslagrad is een spel wat geen dialogen nodig heeft om bijzonder te zijn. De gameplay en de sfeer in het spel maken het alleen maar meer bijzonder. Met de prachtige muziek die het spel begeleid wordt je diep in het avontuur gezogen. De puzzels, die tot grote frustratie kunnen leiden, zijn erg afwisselen en geen één is er gelijk. De gadgets sluiten hier naadloos op aan en geven je een hele andere kijk op de toren waar de jongen in loopt. Het voelt niet aan als een lineaire game door de bijzondere interacties die je kunt doen op de omgeving. Teslagrad blijft je nieuwsgierig maken naar het verleden van de Tesla Tower. De verzamelbare kaarten die licht werpen op het verhaal gaven mij echt de drang om verder te spelen. Je weet maar nooit wat er in de volgende kamer op je wacht…
Sandra’s Score:
Gameplay: 9/10
Fun: 8/10
Levensduur: 6/10
Graphics: 9/10
Originaliteit: 8/10
Totaal volgens reviewer: 8,0
